Vietnam 2006 (day2)

วันที่สอง หนองคาย-เวียงจันทน์

เกือบเที่ยงคืน รถจอดแวะพักกลางทางเข้าห้องน้ำแล้ว
ก็หาอะไรกินที่ร้านกลางทาง แวะสักพัก
เดินทางต่อ ตื่นมาอีกทีหน้าร้านขายของใครก็ไม่รู้
รถจอดอยู่พักใหญ่ก็เดินทางต่อ พร้อม ๆ
กะเราก็หลับกันต่อ จนมาจอดเช้า
















มีเด็กมาเดินปลุก เช้าแล้วพระอาทิตย์กะลัง
เดินทาง ฟ้าสวยเชียว ลงมาที่ร้านเป็น
ร้านอาหารริมแม่น้ำ เขียนเอกสารเข้าเมือง
บางคนก็ซื้อตั๋วมาแค่หนองคายนี้ก็ต้อง
นั่งรถต่อกันไปที่ชายแดนเอง ส่วนเราซื้อตั๋ว
ไปถึงเวียงจันทน์เลยก็นั่งรถต่อกันไป
ที่ชายแดน ทำเรื่องออกนอกเมืองเสร็จ
รถก็พาเรามาส่งที่ฝั่งตม.ลาว ทำเรื่องออกเมือง
เสร็จเรียบร้อย เดินมารอรถนอกด่าน
รถกว่าจะมารับนานมาก ถ้าไม่อยากเสียเวลา หารถมาแค่
ชายแดนดีกว่า ถึงด่านแล้วหารถไปเองจะเร็วกว่าเยอะ




















รถวิ่งมาเรื่อย ๆ เข้าเมือง แล้วรถก็วิ่งมาทางริมแม่น้ำโขง
มีรถจอดอยู่คันนึงรออยู่ รถคันนั้นไปวังเวียง คนบนรถ
ทั้งหมดก็ลงไปกันเหลือแต่พวกเรา เลยเดินหาตั๋วรถไปเวียดนาม
กันแถว ๆ นั่น เดินผ่าน GH มิมี่ เลยเดินเข้าไปถาม
18 เหรียญ พวกเราไม่อยากเดินหาอีก ทั้งดูรูปแล้วสภาพรถ
ก็น่าจะพอไปได้ เจ้ฮุ้งแกล้งบอกว่ามาคราวที่แล้วโดนหลอก
เจ้แกบอกว่าเห็นอาเจ้คนขายทำหน้าแปลก ๆ เดี๋ยวคืนนี้คงได้รู้กัน
ฝากของไว้ที่ร้านพร้อมบอกว่าจะขออาบน้ำตอนเย็น ๆ
เจ้มีมี่บอกว่าได้เลย เดินหาร้านกินข้าว เจอร้านเดิม ขายเฝอ
ข้าวเปียก ข้าวหมูแดง (ใกล้ ๆ น้ำพุ) กินเสร็จ
ก็เดินไปวัดสีบุนเรืองกัน เดินถามทาง จนหลงไปไกล ซะหลายแยก
ต้องเดินกลับมาอีก เที่ยววัดสักพักก็เดินต่อ ไปวัดสีสะเกด กะ
วัดพระแก้วกัน เดินไปเดินมาทะลุตรงร้านข้าวที่ริมแม่น้ำพอดี
เลยกินข้าวกลางวันกันแล้วก็เรียกรถไปธาตุหลวงเวียงจันทน์กัน




















สี่โมงกว่า ๆ กลับมาที่ GH ซึ่งวันนี้ปิดฉลองกัน กะลังได้ที่
เลยโดนเรียกร่วมวงดื่มเบียร์ ไปซะหลายแก้ว รีบขอตัวไปอาบน้ำ
แอบไปเดินเล่น กลับมาก็ร่วมดื่มฉลองซะอีกหลายแก้ว
วันนี้จะเมาเบียร์ก่อนจะเมารถรึเปล่านี่ รถที่ว่าจะมารับทุ่มนึงจนเกือบ
ทุ่มครึ่งถึงได้มั้งมารับ รถขับไปพักใหญ่ จนไปถึงสถานีสายใต้
ซึ่งอยู่ใกลจากเมืองมาก เห็นรถแล้วสภาพดีกว่ารถคราวที่แล้วหน่อยนึง
แต่คนตรึม เราเดินขึ้นไป อาเจ้คนนึงชี้ที่ให้เบาะหน้ารถ พวกเรา
ก็เดินลงมา ฝรั่งเริ่มโวยวาย คนรถรีบเข้ามาเคลียร์ที่ให้ ในที่สุด
พี่ฮุ้งกะพี่แจ๋วได้ที่นั่ง เราได้ที่นั่งเกือบหลังสุด สามสาวจอมโวย
ที่มาด้วยกันไม่ยอม แกเห็นรถอีกคันว่างกว่าเลยเปลี่ยนใจไปเว้แทน
รถที่จอดที่สถานีนี้มีไปฮานอย กะไปทางใต้อีกสองคัน
(เว้กะอีกเมืองจำไม่ได้) รถสภาพเดิม ๆ อัดแน่นด้วยคนแล้วก็ของ
เต็มไปหมด จนพักใหญ่ขนของเรียบร้อย ก็เริ่มเดินทาง
สักสามทุ่มครึ่งได้ รถแวะพักที่ร้านข้าวข้างทางให้คนกินข้าว
เข้าห้องน้ำ สักชั่วโมง แล้วก็เดินทางต่อ ประมาณตีสี่รถก็มาจอด
ที่ร้านค้าอีกร้าน เดินเข้าห้องน้ำ พยายามจะเข้าแต่ทำให้ไม่ได้
เลยต้องกลั้นไว้อีกตามเคย อากาศหนาวมาก ๆ คราวที่แล้ว
ไปจอดอีกร้านดีกว่านี้น่ะ อย่างน้อยห้องน้ำก็ยังสภาพดีกว่าหน่อย
ลงมาเดินเล่นด้านล่าง กลุ่มอาเจ้ที่ชี้ให้เรานั่งเบาะหน้าก็เดินลงมา
อ้าวกลายเป็นว่าคันนี้มีคนไทยมากันอีกหลายคนเลย แกก็บ่น ๆ
เรื่องตอนแรกคนจะมารับด้วยรถตู้กลายเป็นต้องมานั่งรถโดยสาร
ประมาณโดนหลอก คุยกันนิดหน่อย แกก็พยายามหาของ
เสื้อในกระเป๋าที่เก็บไว้ที่เก็บของด้านล่าง
เรานั่งเล่นกะความหนาวพักใหญ่ จนขี้เกียจนั่งเลยขึ้น
ไปข้างบนรถต่อ จนเช้ารถก็เดินทางต่อ

ความคิดเห็น