วันที่ห้า ทริป ฮวาลือ-ตามก๊ก เดินทางไปลาวไกตอนดึก
วันนี้รีบตื่นแต่เช้า เตรียมตัวเก็บของเอาลงมาข้างล่าง
เช็คเอ้าท์เรียบร้อย เป้ฝากไว้ด้านหลัง กินอาหารเช้า
ไหงตอนแรกพี่ฮุ้งขอ noodle อิอิ สุดท้ายเป็นขนมปัง
ฝรั่งเศษแบบแข๊งโป๊ก กินกะแยม+เนย กินกันหิวจน
หมดอันจนได้ สักพักก็มานั่งรอ
แปดโมงกว่าถึงได้เดินทางเราไปก่อน พี่ฮุ้งกะพี่แจ๋วยังไม่
มีใครมารับ ทุกทีมารับเจ็ดโมงนี่น่า เอามอเตอร์ไซด์มารับ
ไปส่งที่รถอีกที่นึง นั่งไปสักพัก ไปรับคนอีกโรงแรม
นั่งแบบมืน ๆ เพราะง่วงนอน เลยไม่ได้ทักสองสาวไทย
ที่มานั่งข้าง ๆ จนไปแวะพักที่ร้านกลางทาง ถึงได้ทักทายกัน
(ร้านแบบเดียวกะที่เวลาไปเที่ยวฮาลองนี่แหละ เป็นร้านเล็ก ๆ
มีคนปักผ้าแต่ว่าน้อยกว่าทางไปฮาลอง)
ถึงที่แรก(ฮวาลือ) สิบโมงครึ่งกว่าๆ ที่นี่เป็นเมืองหลวงเก่า
ที่เรามาชมก็จะเป็นเหมือนวัดของกษัตริย์ในสมัยโบราณ
สองวัดอยู่ใกล้ ๆ กัน เสร็จจากชมวัดเราก็เดินทาง
กันต่อ พักนักก็มาถึงที่ล่องเรือ แต่ก่อนอื่นก็กินข้าว
กลางวันกันก่อน เหมือนเคยก็คือ ถ้าจะกินน้ำต้อง
ซื้อต่างหาก อาหารก็โอเค ใช้ได้
กินข้าวเสร็จเรียบร้อย ตอนแรกเรานึกว่า
จะให้ล่องเรือแถว ๆ นั้นเห็นเรือจอดอยู่เต็ม
ไกด์ให้เรานั่งรถไปต่ออีกพักนึง ถึงที่ท่าอีกท่า
นั่งกันไป ลำละสองคน เหลือเศษน้องคนนึง
นั่งกะไกด์พอดี เรือก็พายไปเรื่อย ๆ
วิวสวยดี จนเข้าถ้ำไปสุดอีกด้าน ไกด์ก็พาเดิน
ข้ามเนินเขาเล็กๆ มา อีกด้านของเขาเป็นที่ราบ
อยู่ด้านในหุบเขา มีท้องนา ก็ฝูงควาย
เดินเล่นสักพักก็กลับทางเดิม ตอนขามา
คนพายเรือก็ชวนคุย ชวนซื้อของ ซึ่งเรา
ก็ไม่ได้ซื้อ แต่กะว่า เดี๋ยวเสร็จแล้วจะให้ tip
แกหน่อย พอถึงท่าเราก็จะให้ทิปแก แกกลับ
ชี้ไปที่คนพายอีกคน เราก็เลยให้ไป แกไป
ขอทิปกะญี่ปุ่นที่นั่งมากะเรา เขาไม่ให้
เลยอดเลย ก็ให้แล้วทำไม่ไม่เอาละ เราก็
เดินกลับไปขึ้นรถ มานั่งรอคนกลับตรง
ร้านเดิมพักใหญ่ ถึงได้กลับมาฮานอย
รถวิ่งมาเรื่อย ๆ แต่ใจเราเริ่มร้อน ห่วง
อยากไปถึงเร็ว ๆ หกโมงรถเข้าฮานอย
รถของทัวร์ มาส่งที่ตรงโรงละครหุ่นน้ำ
ลงรถเสร็จเรารึบเดินกลับ เรียกมอเตอร์ไซด์
บอกว่าฮ่างกาดันมาส่งถนนจ่ากา แต่ว่าก็พอจำได้
เลยรีบเดินกลับไปที่โรงแรม พี่ฮุ้งกะพี่แจ๋วยังไม่มา
รีบอาบน้ำ ไปกินข้าว แล้วก็มานั่งรอด้วย
ความกระวนกระวาย สองหนุ่มเกาหลีที่ไป
ฮาลองกลับมาแล้ว แต่ว่าพี่ฮุ้งก็ยังไม่ได้มา
จนทุ่มกว่า ๆ ได้มั้งพี่ฮุ้งกับพี่แจ๋วก็มา
ได้ความว่า ให้เด็กรถมาเดินมาส่งถึงที่โรงแรม
อิอิ แจ๋วจริงพี่ พี่แกกินมาเรียบร้อย เลยอาบน้ำ
แล้วมานั่งรอรถ ประมาณสองทุ่มคริ่งได้มั้งรถแท๊กซี่
ก็มารับ ไปที่สถานีรถไฟฮานนอย ตอนแรกเราจะ
ไปซื้อตัวขากลับแต่ไม่เห็นเคาร์เตอร์เปิด เลย
กะไปซื้อขากลับที่ลาวไกก็แล้วกัน พอได้เวลา
ก็เดินไปขึ้นรถไฟ ด้วยความงง แล้วก็รีบอยาก
ไปให้ถึงตู้ของเราเอง เลยทำให้มึนงงเอ๋อซ่ะ
มีคนยืนอยู่ตรงชานชลา เขาก็ถามว่าไปไหน
ขอดูตั๋วชี้ทางให้ เดินตามมาสักพัก เขาก็หยิบ
ตัวไปจากมือเรา ไอ้เราก็ความคิดไปไหนก็ไม่รู้
ปล่อยให้เขาเอาไป ยังดีที่เขาคืนมาให้
กลิ่นเหล้าหึ่ง เห็นตู้แล้ว พี่สองคนรึบเดินหนีไปก่อน
เรารีบเดิน เขาก็รีบบอกค่าพอร์ตเตอร์ ไรฟ่ะ
แต่ก็ด้วยความอ่อนของเรา กะไม่อยากให้มันโวยวาย
เลยควักเงินให้มันไป แถมจะไม่พออีก แต่เรา
ก็รีบเดินหนีมาขึ้นตู้เลย เฮ้อรอดมาได้
อยากเขกกะโหลกตัวเองจิง ๆ
เจอห้องแล้ว เบอร์ของเราอยู่ด้านบนสอง ด้านล่างหนึ่ง
ผมนอนเตียงบน ส่วนด้านล่างอีกเตียงน่าจะเป็นคนเวียด
เก็บของเสร็จ เริ่มเอาเกาลัดมากิน ตอนไปซื้อเกาลัด
ก็พูดผิด 55 บอกเขาเอาหมื่นหนึ่ง แต่กลับไปบอกคนขาย
ว่าเอาพันนึง เขาก็อธิบายอย่างเซ็ง ๆ ประมาณ
ขีดละสี่พันแล้ว พันเดียวจะขายได้ยังไง ฮ่า ๆ
(ฟังไม่ออกน่ะ กลับมาที่หลังถึงเดาเอาเห็นพูด
สี่พัน ๆ อะไรนี่แหละ)
เมื่อวานเอาเศษที่เหลือหกพันซื้อวันนี้เลยซื้อซะหมื่น
กินพอหวาน ๆ มัน ๆ อร่อยดี
พอได้เวลา รถไฟก็เริ่มเดินทาง (ค่อนข้างตรงเวลาเป๊ะเลย)
วันนี้รีบตื่นแต่เช้า เตรียมตัวเก็บของเอาลงมาข้างล่าง
เช็คเอ้าท์เรียบร้อย เป้ฝากไว้ด้านหลัง กินอาหารเช้า
ไหงตอนแรกพี่ฮุ้งขอ noodle อิอิ สุดท้ายเป็นขนมปัง
ฝรั่งเศษแบบแข๊งโป๊ก กินกะแยม+เนย กินกันหิวจน
หมดอันจนได้ สักพักก็มานั่งรอ
แปดโมงกว่าถึงได้เดินทางเราไปก่อน พี่ฮุ้งกะพี่แจ๋วยังไม่
มีใครมารับ ทุกทีมารับเจ็ดโมงนี่น่า เอามอเตอร์ไซด์มารับ
ไปส่งที่รถอีกที่นึง นั่งไปสักพัก ไปรับคนอีกโรงแรม
นั่งแบบมืน ๆ เพราะง่วงนอน เลยไม่ได้ทักสองสาวไทย
ที่มานั่งข้าง ๆ จนไปแวะพักที่ร้านกลางทาง ถึงได้ทักทายกัน
(ร้านแบบเดียวกะที่เวลาไปเที่ยวฮาลองนี่แหละ เป็นร้านเล็ก ๆ
มีคนปักผ้าแต่ว่าน้อยกว่าทางไปฮาลอง)
ถึงที่แรก(ฮวาลือ) สิบโมงครึ่งกว่าๆ ที่นี่เป็นเมืองหลวงเก่า
ที่เรามาชมก็จะเป็นเหมือนวัดของกษัตริย์ในสมัยโบราณ
สองวัดอยู่ใกล้ ๆ กัน เสร็จจากชมวัดเราก็เดินทาง
กันต่อ พักนักก็มาถึงที่ล่องเรือ แต่ก่อนอื่นก็กินข้าว
กลางวันกันก่อน เหมือนเคยก็คือ ถ้าจะกินน้ำต้อง
ซื้อต่างหาก อาหารก็โอเค ใช้ได้
กินข้าวเสร็จเรียบร้อย ตอนแรกเรานึกว่า
จะให้ล่องเรือแถว ๆ นั้นเห็นเรือจอดอยู่เต็ม
ไกด์ให้เรานั่งรถไปต่ออีกพักนึง ถึงที่ท่าอีกท่า
นั่งกันไป ลำละสองคน เหลือเศษน้องคนนึง
นั่งกะไกด์พอดี เรือก็พายไปเรื่อย ๆ
วิวสวยดี จนเข้าถ้ำไปสุดอีกด้าน ไกด์ก็พาเดิน
ข้ามเนินเขาเล็กๆ มา อีกด้านของเขาเป็นที่ราบ
อยู่ด้านในหุบเขา มีท้องนา ก็ฝูงควาย
เดินเล่นสักพักก็กลับทางเดิม ตอนขามา
คนพายเรือก็ชวนคุย ชวนซื้อของ ซึ่งเรา
ก็ไม่ได้ซื้อ แต่กะว่า เดี๋ยวเสร็จแล้วจะให้ tip
แกหน่อย พอถึงท่าเราก็จะให้ทิปแก แกกลับ
ชี้ไปที่คนพายอีกคน เราก็เลยให้ไป แกไป
ขอทิปกะญี่ปุ่นที่นั่งมากะเรา เขาไม่ให้
เลยอดเลย ก็ให้แล้วทำไม่ไม่เอาละ เราก็
เดินกลับไปขึ้นรถ มานั่งรอคนกลับตรง
ร้านเดิมพักใหญ่ ถึงได้กลับมาฮานอย
รถวิ่งมาเรื่อย ๆ แต่ใจเราเริ่มร้อน ห่วง
อยากไปถึงเร็ว ๆ หกโมงรถเข้าฮานอย
รถของทัวร์ มาส่งที่ตรงโรงละครหุ่นน้ำ
ลงรถเสร็จเรารึบเดินกลับ เรียกมอเตอร์ไซด์
บอกว่าฮ่างกาดันมาส่งถนนจ่ากา แต่ว่าก็พอจำได้
เลยรีบเดินกลับไปที่โรงแรม พี่ฮุ้งกะพี่แจ๋วยังไม่มา
รีบอาบน้ำ ไปกินข้าว แล้วก็มานั่งรอด้วย
ความกระวนกระวาย สองหนุ่มเกาหลีที่ไป
ฮาลองกลับมาแล้ว แต่ว่าพี่ฮุ้งก็ยังไม่ได้มา
จนทุ่มกว่า ๆ ได้มั้งพี่ฮุ้งกับพี่แจ๋วก็มา
ได้ความว่า ให้เด็กรถมาเดินมาส่งถึงที่โรงแรม
อิอิ แจ๋วจริงพี่ พี่แกกินมาเรียบร้อย เลยอาบน้ำ
แล้วมานั่งรอรถ ประมาณสองทุ่มคริ่งได้มั้งรถแท๊กซี่
ก็มารับ ไปที่สถานีรถไฟฮานนอย ตอนแรกเราจะ
ไปซื้อตัวขากลับแต่ไม่เห็นเคาร์เตอร์เปิด เลย
กะไปซื้อขากลับที่ลาวไกก็แล้วกัน พอได้เวลา
ก็เดินไปขึ้นรถไฟ ด้วยความงง แล้วก็รีบอยาก
ไปให้ถึงตู้ของเราเอง เลยทำให้มึนงงเอ๋อซ่ะ
มีคนยืนอยู่ตรงชานชลา เขาก็ถามว่าไปไหน
ขอดูตั๋วชี้ทางให้ เดินตามมาสักพัก เขาก็หยิบ
ตัวไปจากมือเรา ไอ้เราก็ความคิดไปไหนก็ไม่รู้
ปล่อยให้เขาเอาไป ยังดีที่เขาคืนมาให้
กลิ่นเหล้าหึ่ง เห็นตู้แล้ว พี่สองคนรึบเดินหนีไปก่อน
เรารีบเดิน เขาก็รีบบอกค่าพอร์ตเตอร์ ไรฟ่ะ
แต่ก็ด้วยความอ่อนของเรา กะไม่อยากให้มันโวยวาย
เลยควักเงินให้มันไป แถมจะไม่พออีก แต่เรา
ก็รีบเดินหนีมาขึ้นตู้เลย เฮ้อรอดมาได้
อยากเขกกะโหลกตัวเองจิง ๆ
เจอห้องแล้ว เบอร์ของเราอยู่ด้านบนสอง ด้านล่างหนึ่ง
ผมนอนเตียงบน ส่วนด้านล่างอีกเตียงน่าจะเป็นคนเวียด
เก็บของเสร็จ เริ่มเอาเกาลัดมากิน ตอนไปซื้อเกาลัด
ก็พูดผิด 55 บอกเขาเอาหมื่นหนึ่ง แต่กลับไปบอกคนขาย
ว่าเอาพันนึง เขาก็อธิบายอย่างเซ็ง ๆ ประมาณ
ขีดละสี่พันแล้ว พันเดียวจะขายได้ยังไง ฮ่า ๆ
(ฟังไม่ออกน่ะ กลับมาที่หลังถึงเดาเอาเห็นพูด
สี่พัน ๆ อะไรนี่แหละ)
เมื่อวานเอาเศษที่เหลือหกพันซื้อวันนี้เลยซื้อซะหมื่น
กินพอหวาน ๆ มัน ๆ อร่อยดี
พอได้เวลา รถไฟก็เริ่มเดินทาง (ค่อนข้างตรงเวลาเป๊ะเลย)
ความคิดเห็น