Vietnam 2006 (day6)

วันที่หก ซาปา
เช้าประมาณ 6 โมงครึ่งกะลังจะเข้าสถานีที่ซาปาแล้ว
พี่ฮุ้งกะพี่แจ๋วไปห้องน้ำ สักพักก็กลับมา
อาเจ้ที่คุมห้องปิดห้องน้ำไปซะแล้วที่ด้านหลัง
เลยไปเข้าด้านหน้า แต่เราเดินออกมาช้าไปหน่อย เลยอดเข้า
เพราะว่ามันจะถึงสถานีแล้วเลยปิดห้องน้ำซะเลย พี่ฮุ้งบอกว่า
เห็นมีดุฝรั่งด้วย55 แต่ตอนเราเดินไปหาห้องน้ำ เจอแกเดินผ่าน
แกยิ้ม ๆ (สงสัยแกคงคิดว่าปิดไปเรียบร้อยแล้วเฟ้ย
จะไปทำไมห้องน้ำ) เดินไปล้างหน้าอย่างเดียวก็ได้
มีดอกไม้วางที่อ่างล้างหน้าด้วย สดชื่นดี
สักพักก็ถึงสถานี เจอเคาเตอร์ขายตั๋วไปซาปา
มีคนแนะนำไว้ว่าให้ซื้อไว้เลยจะได้ไม่ต้องไปยุ่งด้านหน้า
เพราะมีคนมารุมหลาย ๆ ;-) ซื้อตั๋วเสร็จเดินออกมา
จริง ๆ ด้วยคนรอรับขายตั๋วไปซาปาอยู่เพียบ
ขาออกจากสถานีต้องเอาตั๋วให้ตรวจด้วย
ดีที่ไม่ขยำทิ้งไปตั้งแต่เมื่อคืน ออกมา
พวกเราเดินเลี่ยงไปเข้าสถานีแต่ไม่มีคน เลยเข้าห้องน้ำ
มาดูที่เคาเตอร์ก็ไม่มีใครกะจะซื้อตั๋วกลับซะหน่อย
เลยไว้ซื้ออีกทีวันกลับละกัน หรือไม่ก็ไว้หาที่ซาปาละกัน
แต่ว่าตอนนี้ดิ ลืมแล้วว่าคันไหนรถเรา เดินมาหารถตู้
อาเฮียคนขายตั๋วแกจำได้แฮะ มาเรียกพวกเราไปขึ้นรถ
ขึ้นรถแล้วสักพักก็เริ่มเดินทาง รถเริ่มขึ้นเขาไปเรื่อย ๆ
ทิวทัศน์ก็สวยดี อากาศก็หนาวขึ้นเรื่อย ๆ
ประมาณชั่วโมงกว่า ๆ ก็ถึงเราก็งงว่ารถจะไปส่งที่ไหน
แต่ว่ารถตู้ไปส่งที่โรงแรมก่อน ให้เราไปดูกันก่อน
ถ้าสนใจก็พักได้ แต่ว่าโรมแรมก้แพงไปน่ะ สองสาว
ที่นั่งมาด้วยกันคันเดียวกับเราเลยเดินไปดูห้องซะหน่อย
เดี๋ยวเขาจะเสียใจ เราเลยเดินไปถ่ายรูปวิวซะหน่อย
สักพักสองสาวก็กลับมา รถก็พาเราไปส่งที่กลางเมือง
พอลงมาก็มีคนที่โรงแรมมาหาแขก พี่ฮุ้งกะพี่แจ๋ว
คราวที่ไปฮาลองเจอฝรั่ง ฝรั่งบอกว่าที่เขามาพัก
ชื่อ Catcatดีใช้ได้ พอดีมีคนมาถามเป็นของ
โรงแรมนี้พอดีเราเลยเดินตามมาดู เดินผ่านตลาด
เราก็เล็งไว้ว่าจะมาหาของกินกัน เดินลงเนินมา
แล้วก็เจอโรงแรม โรงแรมก็ใช้ได้ 9$ พักได้
สามคน มีเหมือนกัน 6$ แต่ว่าจะเป็นห้อง
ใต้ดินด้านล่าง เก็บของเรียบร้อย ก้เริ่มเดินมาหา
ของกินกันที่ตลาด แต่าคนนั่งกันเต็มหมด
พวกเราก็เลยเดินเล่นเจอพิพิธภัณฑ์ของชาวเขา
เดินเลยมาหน่อยเลยเจอร้านอาหาร นั่งกินเสร็จ
ตอนบ่าย ๆ เราก็เลยจะไปหมู่บ้านชาวม้ง
ที่ชื่อ CatCat ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากซาปานัก
เดินลงเขาไปสักพัก ผ่านมอเตอร์ไซด์ซึ่งเรียก
เราใช้บริการตลอด แต่ตอนนี้ขาลงอ่ะ ไว้เรียก
อีกทีละกัน บางคันก็ชี้ให้ดูว่าเขียนชื่อไว้ที่แขน
ให้เราจำได้ง่าย ๆ จะได้เรียกใช้เขาถูก
เดินลงไปจนถึงทางลงไปหมู่บ้าน
ด้านล่าง ไอ้เราก็เดินเลย แถมเรียกพี่ฮุ้งขึ้นมาอีก
จนแกชี้ทางลง เราเลยเดินลงไปอีกที ทางเดินลง
ก็มีชาวบ้านเอาสินค้ามาขาย เป็นพวก
กระเป๋าอันเล็กบ้าง เสื้อ หมวกบ้าง
เราก็ได้แต่ดูพอเพลิน ยังไม่เจอที่ถูกใจกะถูกกะตัง ;-)
เดินผ่านแม่น้ำไป เดินไปจนสุดหมู่บ้าน
มีมอเตอร์ไซด์รออยู่คราวนี้ยังไงก็ต้องใช้บริการละ
ขี่กลับไปที่ตัวเมืองซาปาเลย กลับไปดูของที่ตลาด
หาอะไรกินแล้วก็กลับไปนอน พอตกค่ำลง
หมอกเริ่มมา ความหนาวเริ่มมาเยือน
(ซื้อตั๋วกลับลาวไก-ฮานอยจากที่ออฟฟิศการ
ท่องเที่ยวที่ตลาด ถูกกว่าขามานิดหน่อย
เพราะจ่ายเป็นเงินดองด้วย )

ความคิดเห็น